Σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία ,ο "ειδικός " είναι ένα άτομο τo oποίο διαθέτει επαρκή εμπειρία, ικανότητα αντίληψης, σύνταξης εκθέσεως πραγματογνωμοσύνης και κατάθεσης στο Δικαστήριο για δεδομένο θέμα. Η επιλογή του πρέπει να βασίζεται σε δύο προυποθέσεις: την γνώση του αντικειμένου της επιστήμης του , και την μεγάλη εμπειρία του στο αντικείμενο των αναπηριών- αποζημιώσεων (litigations]
Σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία η επιλογή ενός θεράποντος ιατρού ως ιατρού πραγματογνώμονος , μάλλον δεν είναι ενδεδειγμένη, επειδή αυτός παρότι έχει το πλεονέκτημα της γνώσεως του ιστορικού του ασθενούς, μπορεί να μην έχει τις ικανότητες ενός πραγματογνώμονος Δικαστηρίου ,να μην έχει δώσει κατάθεση στο παρελθόν και τέλος να μην διαθέτει εμπειρία σε θέματα Δικαστηριακής πρακτικής .
Επίσης διότι ο θεράπων ιατρός μπορεί να θεωρεί τις διαγνωστικές και θεραπευτικές του επιλογές ως άριστες (και άρα να μην είναι αντικειμενικός) θεωρώντας ότι έχει προσφέρει βελτίωση στον ασθενή ακόμη και στις περιπτώσεις που τελικά δεν το έπραξε, παρά τις προσπάθειες που αυτός κατέβαλε.